Jeśli zapomniałeś przyjąć insulinę, oto kilka kroków, które możesz podjąć:

1. Sprawdź poziom cukru we krwi: Zmierz poziom glukozy, aby ocenić, jak bardzo się podniósł od momentu, gdy powinieneś był przyjąć insulinę.

2. Dostosuj dawkę insuliny: Jeśli twój poziom cukru we krwi jest wysoki, może być konieczne podanie dawki insuliny. W zależności od tego, ile czasu minęło od planowanej iniekcji, dawka może różnić się. Jeśli nie jesteś pewien, skonsultuj się ze swoim lekarzem lub diabetologiem.

3. Przyjmij insulinę: Jeśli zdecydujesz się na przyjęcie insuliny, rób to zgodnie z zaleceniami swojego lekarza, biorąc pod uwagę czas, jaki minął od zaplanowanego podania.

4. Obserwuj się: Po przyjęciu insuliny monitoruj poziom cukru we krwi, aby upewnić się, że nie spadnie zbyt nisko.

5. Unikaj powtarzania sytuacji: Spróbuj ustalić przypomnienia lub używać aplikacji, które pomogą Ci nie zapomnieć o kolejnych dawkach insuliny w przyszłości.

6. Skonsultuj się z lekarzem: Jeśli masz wątpliwości co do tego, co zrobić, lub jeśli regularnie zapominasz o insulinie, porozmawiaj ze swoim lekarzem o możliwych rozwiązaniach.

Ważne jest, aby być w stałym kontakcie z lekarzem w sprawach dotyczących cukrzycy i insuliny.

Insulina przedposiłkowa :

1. Natychmiastowe wykrycie pominięcia: Jeśli pacjent zorientuje się zaraz po jedzeniu o pominięciu insuliny, powinien jak najszybciej wykonać iniekcję odpowiednią do posiłku, ewentualnie rozważając zmniejszenie dawki o 1-2 jednostki.

2. Pierwsza godzina po posiłku: Jeżeli minęło 1-2 godziny od posiłku, należy podać połowę planowanej dawki insuliny.

3. Kilka godzin po posiłku: Po upływie kilku godzin należy zmierzyć poziom glukozy we krwi. W przypadku braku zamiaru spożycia kolejnego posiłku, można zastosować dawkę korekcyjną 2-4 jednostki insuliny lub zwiększyć dawkę insuliny dla kolejnego posiłku o tę samą ilość.

4. Niepewność co do wstrzyknięcia: Gdy pacjent nie jest pewien, czy wstrzyknął insulinę, nie powinien podawać insuliny od razu. Zamiast tego należy odczekać 2 godziny po posiłku i dopiero wtedy zmierzyć poziom glukozy. Jeśli glikemia jest wysoka, należy postępować zgodnie z zasadami zależnymi od czasu, jaki upłynął od planowanej iniekcji.

Insulina bazalna :

1. Insulina ludzka o pośrednim i długim czasie działania (NPH):

   • Przypomnienie przed godziną 2:00 w nocy:
     • Podaj 20-30% planowanej dawki.
     • Alternatywnie: pomniejszenie o 1-2 j. za każdą godzinę od zwykłej pory wstrzykiwania.
   • Przypomnienie po godzinie 2:00 lub mniej niż 5 godzin do pobudki:
     • Zmierzyć stężenie glukozy.
     • Podaj 1/3 lub 1/4 dawki NPH lub insulinę przedposiłkową w dawce korekcyjnej.

2. Analog długo działający:

   • Przypomnienie po kilku godzinach:
     • Podaj planowaną dawkę insuliny długo działającej, ewentualnie pomniejszoną o 1-2 j.
   • Dłuższy okres pominięcia:
     • Podaj połowę planowanej dawki oraz korekcyjną dawkę insuliny przedposiłkowej po zmierzeniu glukozy.
   • Rano po pominięciu dawki wieczornej:
     • Podaj połowę dawki Lantus lub Levemir.
     • Jeżeli Levemir przyjmowany jest 2x dziennie, podaj zwykłą planowaną dawkę rano oraz dodatkową dawkę korekcyjną.

Uwagi końcowe:

• Warto korzystać z wstrzykiwaczy insulinowych z funkcją pamięci, które mogą pomóc w zarządzaniu terapią insulinową, zwłaszcza u osób z długotrwałą cukrzycą.
• Zawsze zaleca się monitorowanie poziomu glukozy po pominięciu dawki i dostosowanie dawki insuliny w zależności od wyników.

Prawidłowe postępowanie w takich sytuacjach jest kluczowe dla utrzymania stabilnych poziomów glukozy we krwi i zapobiegania powikłaniom związanym z cukrzycą.

W przypadku stosowania insulin szybko działających, takich jak lispro, aspart czy glulizynowa, ważne jest, aby dostosować czas ich podania do posiłków.  Zaleca się podawanie ich kilka minut przed posiłkiem. W przypadku osób, które mają trudności z uzyskaniem prawidłowych poziomów glikemii po śniadaniu, warto rozważyć wydłużenie odstępu czasowego między podaniem insuliny a spożyciem posiłku, co może pomóc w lepszej kontroli poziomu glukozy we krwi.

Analogi szybko działające podaje się zazwyczaj kilka minut przed każdym posiłkiem. W przypadku problemów z uzyskaniem prawidłowych glikemii po śniadaniu, zaleca się, aby zwiększyć odstęp między insuliną a I śniadaniem, początkowo 15 minut, a następnie stopniowo wydłużając dystans czasowy nawet do 30 minut.

Czas podania szybko działającego analogu przed pozostałymi posiłkami w razie potrzeby wydłuża się do 10 minut.

Pamiętaj, że monitorowanie glikemii, dostosowywanie dawek insuliny oraz czasów ich podania powinno być indywidualizowane i najlepiej omawiane z lekarzem prowadzącym lub diabetologiem, aby dopasować terapię do własnych potrzeb i stylu życia. Ważne jest, aby znać nazwy insulin, które stosujesz, oraz ich specyfikacje w kontekście podania przed posiłkami, co ułatwi zarządzanie cukrzycą.

Największy wpływ na powikłania w cukrzycy mają długotrwale utrzymujące się hiperglikemie, a nie chwilowe „wyskokie” cukry. Nadmiar krążącego we krwi cukru przyłącza się do różnych cząsteczek białkowych i niekorzystnie je zmienia. Im wyższe jest to stężenie glukozy we krwi, tym ta reakcja zachodzi szybciej. W ten sposób w wyniku nadmiaru glukozy w nerkach, oczach czy komórkach nerwowych, niszczone są ich struktury. Podczas krótkotrwałych przecukrzeń ten proces może się rozpocząć, ale będzie odwracalny, jeśli glikemia szybko wróci do normy. 

Długotrwałe hiperglikemie prowadzą do uszkodzenia naczyń krwionośnych, co z kolei może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak retinopatia, neuropatia, nefropatia, choroba serca oraz choroby naczyń obwodowych. Dlatego ważne jest utrzymywanie odpowiedniego poziomu cukru we krwi poprzez regularne monitorowanie oraz stosowanie odpowiedniej diety i leczenia farmakologicznego. W przypadku cukrzycy istotne jest także regularne kontrolowanie poziomu cholesterolu oraz ciśnienia krwi, ponieważ te czynniki także mogą wpływać na rozwój powikłań.

Wraz z upowszechnianiem się systemów do ciągłego monitorowania glikemii, maleje znaczenie hemoglobiny glikowanej, jako parametru wyrównania cukrzycy, a wzrasta znaczenie nowego parametru, określanego jako czas w ciągu doby, jaki spędzamy w określonym dla nas zakresie docelowym. Wg aktualnych zaleceń Polskiego Towarzystwa diabetologicznego rekomendowany „time in range” dla poszczególnych grup pacjentów wygląda następująco:
• Dla osób z cukrzycą typu 1 i cukrzycą typu 2 – poniżej 25% czasu w hiperglikemii, określanej jako glikemie powyżej 180 mg/dl
• Dla seniorów – poniżej 10% czasu w hiperglikemii, określonej jako glikemia powyżej 250 mg/dl
• Kobiety w ciąży – poniżej 25% czasu w hiperglikemii, określonej jako glikemia powyżej 140 mg/dl
Systemy do ciągłego monitorowania glikemii pozawalają na indywidualne określenie zakresu docelowego dla każdego pacjenta.