Normalizacja stężenia glukozy we krwi jest podstawowym działaniem, mającym na celu ograniczenie ryzyka nasilenia się niewydolności oddechowej spowodowanej ostrymi i przewlekłymi powikłaniami cukrzycy. W przypadku pacjentów z cukrzycą typu 1 i typu 2 niewydolność oddechowa może powodować dodatkowe zaburzenia gospodarki węglowodanowej. W przypadku pacjentów z ostrą niewydolnością oddechową leczonych w oddziałach intensywnej terapii, jedną z form terapii jest intensywne leczenie insuliną. Jest to forma podaży insuliny we wlewie ciągłym, którą rozpoczyna się w momencie, gdy stężenie glukozy przekracza 110 mg/dl i stosowana jest tak, by utrzymać stężenie glukozy we krwi w granicach 80-110 mg/dl. Wymaga to kontroli glikemii co 1-4 godziny. Wielu autorów przedstawia zalety tej metody w profilaktyce powikłań hiperglikemii, jak również korzyści w postaci zmniejszenia chorobowości i śmiertelności w porównaniu do konwencjonalnych metod insulinoterapii. W badaniach tych wykazano istotny spadek chorobowości, jednak bez istotnego wpływu na śmiertelność całkowitą w porównaniu do pacjentów bez cukrzycy (23). Analizując szczegółowo wskaźnik śmiertelności w grupie leczonej IIT, wykazano najwyższy wskaźnik w przypadku, gdy glikemia dobowa utrzymywana była poniżej 110 mg/dl. Przyczyną tego zjawiska może być zbyt gwałtowna normalizacja stężenia glukozy u chorych, u których wcześniej prawdopodobnie stężenie glukozy było podwyższone. W badaniu opublikowanym w NEJM w 2009 roku, wykazano iż intensywna kontrola glikemii powoduje wzrost ryzyka ciężkiej hipoglikemii oraz zgonu. Dlatego problem określenia optymalnej wartości stężenia glukozy we krwi u chorych w stanach zagrożenia życia pozostaje otwarty. Według badań zalecane poziomy glikemii powinny zawierać się w przedziale 140-180 mg/dl w przypadku pacjentów leczonych w oddziałach intensywnej terapii, zaś u chorych hospitalizowanych w oddziałach ogólnomedycznych i chirurgicznych winne być utrzymane w granicach 100-180 mg/dl.

Lantus - doniesienia naukowe :

• Lantus zapewnia podobne stężenie insuliny w ciągu doby co pompa insulinowa
• mimo, że działanie lantusa możemy utrzymywać się dłużej niż 24 godziny nie ma żadnych dowodów że spowoduje to kumulacje kiedy podajemy go kilka dni z rzędu
• dawki lantusa w grupie stosującej insulinę NPH były podobne ale w grupie podającej insulinę NPH dwa razy dziennie, dawka lantusa była o 6-7 jednostek mniejsza
• w przypadku podawania raz dziennie lantusa przed sne i  insulinę typu NPH dwa razy dziennie, wówczas glikemia była o 40 mg/dl (2,2 mmol/l  niższa gdy stosowano lantusa
• przy stosowaniu lantusa w przeciwieństwie do insuliny NPH stwierdzono mniej epizodów hipoglikemicznych

źródło : Ragnar Hanas, cukrzyca typu 1

Lantus w porównaniu z insuliną typu NPH stosowaną dwa razy dziennie, jedna dawka Lantusa skutkuje niższą wartością glikemii na czczo, mniejszą ilością hipoglikemii oraz niezmienionym HbA1c. Ma to zastosowanie u dzieci powyżej 5 lat oraz osób dorosłych

Insulina Lantus może być podawana przed śniadaniem, obiadem czy snem, efekt działania jest ten sam

W większości krajów Lantusa można stosować od 6 roku życia. Nocne ciężkie niedocukrzenia były rzadsze po zmianie insuliny NPH

Gdy Lantus podawany był o godz. 20:00 do 22.00 wówczas  było mniej epizodów niższych stężeń glikemii w nocy

Stosowanie insuliny przed obiadem u dzieci spowodowało spadek średniej wartości HbA1c o 1%

Wysiłek fizyczny nie zwiększa wchłaniania analogu glarginy

Jeśli Lantus zostanie wstrzyknięty domięśniowo istnieje możliwość wystąpienia hipoglikemii

Jako efekt uboczny w rzadkich przypadkach występowały nudności i wymioty po podaniu Lantusa

• zastosować odpowiednią dietę niskotłuszczową i niskocholesterolową, która chroni przed otyłością, miażdżycą, chorobami sercowo- -naczyniowymi 
• regularnie wykonywać ćwiczenia fizyczne; wysiłek zmniejsza insulinooporność, czyli zwiększa wrażliwość tkanek, głównie mięśni na działanie insuliny;
• aktywność fizyczna zmniejsza o 50% ryzyko cukrzycy u osób z upośledzoną tolerancją glukozy 
• regularnie badać poziom cukru 
• dbać o higienę stóp  nosić wygodne buty
• często badać wzrok, w celu zapobiegania retinopatii cukrzycowej polegającej na przeroście i pękaniu naczyń krwionośnych siatkówki 
• nosić przy sobie informacje dotyczące choroby (oznaczenie jej typu)  jeśli pojawią się objawy niedocukrzenia (zaburzenia świadomości, zawroty głowy, osłabienie) – jak najszybciej wypić napój słodzony 
• jeśli pojawią się objawy przecukrzenia należy zmierzyć poziom cukru i podać odpowiednią dawkę insuliny korekcyjnej