Zasady rozpoznawania cukrzycy oraz stanów przedcukrzycowych
Cukrzycę i stany przedcukrzycowe rozpoznaje się na podstawie badania glikemii na czczo i/lub doustnego testu tolerancji glukozy oraz glikemii przygodnej. Glikemia na czczo (glikemia w osoczu krwi żylnej) to najczęstszy test do rozpoznawania cukrzycy:
• 70–99 mg/dl (3,9–5,5 mmol/l) Æ prawidłowa glikemia na czczo;
• 100–125 mg/dl (5,6–6,9 mmol/l) Æ nieprawidłowa glikemia na czczo (IFG, impaired fasting glucose), jest wskazaniem do wykonania OGTT;
• ≥ 126 mg/dl (7,0 mmol/l) stwierdzone dwukrotnie w różnych dniach Æ cukrzyca.
Doustny test tolerancji glukozy — glikemia w osoczu krwi żylnej w 120. minucie od obciążenia 75 g glukozy:
• < 140 mg/dl (7,8 mmol/l) Æ prawidłowa tolerancja glukozy;
• 140–199 mg/dl (7,8–11,0 mmol/l) Æ nieprawidłowa tolerancja glukozy (IGT, impaired glucose tolerance);
• ≥ 200 mg/dl (11,1 mmol/l) Æ cukrzyca.
Glikemia przygodna (glikemia w osoczu krwi żylnej, niezależna od posiłku):
• ≥ 200 mg/dl (11,1 mmol/l) i objawy hiperglikemii Æ cukrzyca;
• ≥ 200 mg/dl (11,1 mmol/l) i brak objawów hiperglikemii jest wskazaniem do oznaczenie glikemii na czczo w osoczu krwi żylnej, jeżeli raz stwierdzono glikemię na czczo ≥ 126 mg/dl (7,0 mmol/l) Æ cukrzyca;
• < 200 mg/dl (11,1 mmol/l) i ewidentne objawy hiperglikemii to wskazanie do oznaczenie glikemii na czczo w osoczu krwi żylnej w trakcie dwóch różnych dni. Na podstawie przeprowadzonej diagnostyki można rozpoznać następujące zaburzenia gospodarki węglo - wodanowej:
• stan przedcukrzycowy (prediabetes) IFG i/lub IGT;
• cukrzyca — spełnione jedno z następujących kryteriów:
— dwukrotnie glikemia na czczo ≥ 126 mg/dl (≥ 7,0 mmol/l),
— glikemia w 120. minucie OGTT ≥ 200 mg/dl (≥ 11,1 mmol/l),
— glikemia przygodna ≥ 200 mg/dl (≥ 11,1 mmol/l) i objawy hiperglikemii,
— glikemia przygodna ≥ 200 mg/dl (≥ 11,1 mmol/l), brak objawów hiperglikemii i jednorazowo glikemia na czczo ≥ 126 mg/dl (≥ 7,0 mmol/l).