Cukrzyca - czy można jej uniknąć, albo przynajmniej nie dopuścić do powikłań?

Według Europejskiego Towarzystwa Badan nad Cukrzyca, do rozpoznania choroby wystarczy dwukrotne potwierdzenie glikemii (poziomu cukru w osoczu krwi na czczo) powyżej 140 mg%, albo po jedzeniu powyżej 200 mg%. Te punkty odcięcia (odcinające chorych od zdrowych), są wyższe w stosunku do tych punktów przyjętych przez ADA (Amerykańskie Towarzystwo Cukrzycowe). W USA uważa sie, że jeżeli wykażesz dwukrotnie glikemie na czczo powyżej 126mg% to masz cukrzyce. Jeżeli glikemia na czczo w krwi żylnej jest powyżej 110 mg%, to jest to uszkodzona glikemia na czczo (równowaga cukrowa organizmu jest już naruszona), podobnie przy glikemii powyżej 100 mg% na czczo z jednej kropli krwi z palca na glukometrze już możemy mówić o stanie przedcukrzycowym.

Oznacza to że im wcześnie "kandydat" na cukrzyka zacznie modyfikować styl życia na prozdrowotny to ma szanse na uniknięcie ujawnienia sie choroby.

Wsród diabetologów w Polsce są różnice zdan na temat, który z punktów odciecia, czy 140 mg% WHO, czy 126 mg% ADA, jest korzystniejszy dla rozpoznawania cukrzycy, a co za tym idzie dla prewencji późnych powikłan w układzie sercowo-naczyniowym.

Moim zdaniem należałoby przyjąć kompromis. Wynik glikemii w osoczu na czczo dwukrotnie 126 mg% i powyżej wymaga weryfikacji w oparciu o doustny test tolerancji glukozy tzw. OGTT, dla potwierdzenia podejrzenia cukrzycy lub jego oddalenia, ze wskazaniem do przesiewu co 6 miesięcy. Wówczas spór ten straciłby racje bytu, a kryteria rozpoznawania byłyby bardziej czytelne.

Zatem każde podwyższenie glikemii na czczo w kropli krwi z palca na glukometrze powyżej 100 mg%, potwierdzone dwukrotnie, wymaga modyfikacji stylu życia celem niedopuszczenia do rozwoju cukrzycy.

Zagrożenie cukrzycą możemy oddalic od siebie spacerujac codziennie 2 x po 30 minut. Metode te uzupełnić naleźy modyfikacją żywienia pod wzgledem masy pokarmowej i doboru produktów do spożycia.

Jeść czesciej ale o połowe mniej, unikac tłuszczu zwierzecego, ciast, ciastek, słodyczy wyrobów cukierniczych.

Można cukrzycy uniknąć w tani i prosty sposób, bez zażywania leków pod warunkiem że się wie o tym, że jestem zagrożony cukrzycą i rzuca się palenie i picie alkoholu.

Pytanie zawarte w tytule człowiek odpowiedzialny w obliczu swiatowej epidemii tej choroby musi sobie postawic sam. Co wiecej, musi pamiętać, że można być chorym 5 lat w sposób utajony i chodzic po ulicy i nic o tym nie wiedzieć, a kiedy cukrzyca rozwinie się w taki sposób że tych bardzo dokuczliwych objawówpo prostu dalej bagatelizować się nie da to 50% tych tzw. "nowych" cukrzyków ma już późne powikłania naczyniowo-sercowe.

My lekarze dobrze to wiemy z codziennej praktyki, że własnie 50% przypadków tzw."swieżo" rozpoznanej choroby cukrzycowej, to w rzeczywistosci osoby z choroba juź od 5-10 lat i przez ten okres nie leczenia, nabyli nieodwracalne powikłania to znaczy zawężenia tetnic w stopniu zagrażającym zawałem, udarem mózgu czy amputacją nóg, a w przyszłosci ślepotą czy niewydolnością nerek. Niestety wysoki cholesterol, trójglicerydy, glukoza, czy kwas moczowy we krwi mogą długi okres czasu przebiegać bezobjawowo, ale to już jednak poważna choroba  miażdżyca i cukrzyca.

Z czasem dołącza sie nadciśnienie krwi po czym inwalidztwo, jeżeli nie utrata życia, nadchodzi bardzo szybko z powodu gwałtownie narastających powikłań w układzie sercowo-naczyniowym. Dzieje się między innymi tak dlatego, że nie zadaliśmy sobie w pore tego podstawowego pytania: czy jestem zagrożony cukrzycą ?

Samokontrola - co to konkretnie dla mnie znaczy ?

Czy wielopunktowe wyniki oznaczeń cukru we krwi (glikemii) wpisywane z takim mozołem w ciagu doby do zeszytu samokontroli wpływaja na polepszenie wyników mojego leczenia i czy sprzyjają osiąganiu celów leczniczych wyznaczonych przez diabetologa (obszar glikemii dobowej ) ?

Nie - gdy poprzestane na konstatacji, że jest dobrze lub źle i ciesze się lub płacze. Wybaczcie, ale jest to postawa bierna i mało konstruktywna i ma niewielkie znaczenie dla polepszenia twojego stanu zdrowia. Oczekiwanie, że lekarz to zinterpretuje i powie co trzeba zmienić jest w naszej rzeczywistosci mało

realne. Lekarz nie siedzi w was, bo tylko wy, znając siebie, możecie interpretowac swoje wyniki i wyciągać wnioski, a potwierdzenia swojego wnioskowania szukać u pielegniarki diabetologicznej lub diabetologa.

Aby tak było, poświęce moim cukrom nieco wysiłku intelektualnego, analizując je krok po kroku, nastepnie komentując jednym słowem (dojściem do okolicznści, jakie mogły wpłynąć na pogorszenie wyników) a następnie wyciągne wnioski: jak w przyszłosci postępować aby nie popełniać błedów leczniczych? Albo jak się dostosowywać z leczeniem do ciągle zmieniających sie warunków funkcjonowania mojego organizmu i jak postepowac w sytuacjach życiowo trudnych? (infekcja, zatrucie pokarmowe, niedocukrzenia w nocy).

Wielkim ułatwieniem w tym zakresie są programy komputerowe do analizy statystycznej cukrów w dłuższych przedziałach czasu. W oparciu o swój osobisty komputer lub ten w gabinecie lekarza, poprzez internet możemy wszystkie wyniki zawarte w pamięci naszego glukometru przekazać do tych programów.

 dr Zygmunt Trojanowski

http://cukrzyca-terapia.pl Kreator PDF Utworzono 12 May, 2009, 15:20