Czy chwilowa wysoka glikemia wpływa na nasz organizm ?
Największy wpływ na powikłania w cukrzycy mają długotrwale utrzymujące się hiperglikemie, a nie chwilowe „wyskokie” cukry. Nadmiar krążącego we krwi cukru przyłącza się do różnych cząsteczek białkowych i niekorzystnie je zmienia. Im wyższe jest to stężenie glukozy we krwi, tym ta reakcja zachodzi szybciej. W ten sposób w wyniku nadmiaru glukozy w nerkach, oczach czy komórkach nerwowych, niszczone są ich struktury. Podczas krótkotrwałych przecukrzeń ten proces może się rozpocząć, ale będzie odwracalny, jeśli glikemia szybko wróci do normy.
Długotrwałe hiperglikemie prowadzą do uszkodzenia naczyń krwionośnych, co z kolei może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak retinopatia, neuropatia, nefropatia, choroba serca oraz choroby naczyń obwodowych. Dlatego ważne jest utrzymywanie odpowiedniego poziomu cukru we krwi poprzez regularne monitorowanie oraz stosowanie odpowiedniej diety i leczenia farmakologicznego. W przypadku cukrzycy istotne jest także regularne kontrolowanie poziomu cholesterolu oraz ciśnienia krwi, ponieważ te czynniki także mogą wpływać na rozwój powikłań.
Wraz z upowszechnianiem się systemów do ciągłego monitorowania glikemii, maleje znaczenie hemoglobiny glikowanej, jako parametru wyrównania cukrzycy, a wzrasta znaczenie nowego parametru, określanego jako czas w ciągu doby, jaki spędzamy w określonym dla nas zakresie docelowym. Wg aktualnych zaleceń Polskiego Towarzystwa diabetologicznego rekomendowany „time in range” dla poszczególnych grup pacjentów wygląda następująco:
• Dla osób z cukrzycą typu 1 i cukrzycą typu 2 – poniżej 25% czasu w hiperglikemii, określanej jako glikemie powyżej 180 mg/dl
• Dla seniorów – poniżej 10% czasu w hiperglikemii, określonej jako glikemia powyżej 250 mg/dl
• Kobiety w ciąży – poniżej 25% czasu w hiperglikemii, określonej jako glikemia powyżej 140 mg/dl
Systemy do ciągłego monitorowania glikemii pozawalają na indywidualne określenie zakresu docelowego dla każdego pacjenta.