Wskaźnik korekcyjny na jedną jednostkę insuliny, zwany również wskaźnikiem korekcyjnym insuliny, służy do oszacowania, jak bardzo poziom glukozy we krwi spadnie po podaniu jednej jednostki insuliny. Aby go wyliczyć, można zastosować kilka metod, ale najczęściej stosowaną jest metoda przy użyciu danych z testu korekcyjnego lub tabeli insulinooporności. Poniżej przedstawiam ogólne kroki, jak to zrobić:

1. Zbierz dane:

   • Pomiar poziomu glukozy we krwi przed podaniem insuliny (np. rano na czczo lub przed posiłkiem).
   • Podanie odpowiedniej dawki insuliny korekcyjnej.
   • Pomiar poziomu glukozy po pewnym czasie (np. po 2 godziny).

2. Oblicz różnicę poziomu glukozy:

   • Różnica = poziom glukozy przed insuliną – poziom glukozy po insulinie.

3. Zastosuj wzór na wskaźnik korekcyjny:

   Wskaźnik korekcyjny= Dawka insuliny (j.) dzielimy na Spadek glukozy (mg/dl)     ​

   lub w jednostkach mmol/l:

   Wskaźnik korekcyjny=Dawka insuliny (j.)  dzielimy  przez Spadek glukozy (mmol/l)​

   Przykład:

   • Przed insuliną: 200 mg/dl
   • Po insulinie: 120 mg/dl
   • Spadek glukozy: 80 mg/dl
   • Podano 4 jednostki insuliny korekcyjnej

   Wskaźnik korekcyjny = 4 j. / 80 mg/dl = 0,05 j. na mg/dl

   To oznacza, że na każdą jednostkę insuliny można oczekiwać obniżenia poziomu glukozy o około 20 mg/dl.

Ważne:
Metoda ta wymaga indywidualnego dostosowania i powtarzania, ponieważ odpowiedź organizmu na insulinę może się różnić u różnych osób i w różnych sytuacjach. Warto skonsultować się z lekarzem diabetologiem, który pomoże dobrać i interpretować te dane odpowiednio do Twojej sytuacji zdrowotnej.

Podsumowując:
Wskaźnik korekcyjny na jedną jednostkę insuliny wylicza się, dzieląc podaną dawkę insuliny przez uzyskany spadek poziomu glukozy po jej podaniu.