Czym jest wrażliwość na insulinę?

Wrażliwość na insulinę jest ogólnym zjawiskiem w organizmie i można ją zmierzyć na kilka sposobów poprzez badania.
Trzustka (organ regulujący poziom cukru we krwi) wydziela insulinę w odpowiedzi na wysoki poziom cukru we krwi, a komórki (np. mięśnie lub komórki tłuszczowe) mogą wchłaniać cukier we krwi przy pomocy insuliny.
Wrażliwość na insulinę jest zależnością między ilością insuliny potrzebnej do wytworzenia w celu obniżenia pewnej ilości glukozy. Gdy jesteś wrażliwy na insulinę wówczas potrzebujesz małej ilość insuliny aby zredukować pewną ilość glukozy, a przy insulinooporności musi być wydzielona duża ilość insuliny aby zredukować tą samą ilość glukozy. Insulinooporność jest głównym czynnikiem ryzyka rozwoju cukrzycy typu II.
Istnieją trzy główne typy wrażliwości na insulinę :

• Obwodowa wrażliwość na insulinę określa jak łatwo komórki organizmu w tkance takiej jak mięśnie i tłuszcz, mogą wchłaniać glukozę. Mięśnie mogą wchłaniać glukozę po skurczeniu samodzielnie, albo gdy insulina je stymuluje. Jest to najbardziej znana postać insulinooporności.
• Wrażliwość na insulinę w wątrobie jest związana z procesem glukoneogenezy, wytwarzania cukru we krwi. Zwykle czynniki zapalne uniemożliwiają działanie insuliny w wątrobie poprzez wywoływanie insulinooporności, a działanie insuliny nie informuje wątroby, aby nie produkowała glukozy.
• Trzustkowa wrażliwość na insulinę to funkcjonowanie komórek, które wydzielają insulinę tak zwane komórki beta. Jeśli są uszkodzone lub nie mogą działać, może rozwinąć się oporność na insulinę. Jest to postrzegane w stanach chorobowych, takich jak cukrzyca typu I (niewydolność insuliny)  lub mukowiscydoza (gdzie funkcja jest utrudniona fizycznie).

Wrażliwość na insulinę określa ile jedna jednostka insuliny obniża poziomu glukozy we krwi, przy czym większa wartość informuje o większej wrażliwości, a mniejsza o większej oporności. Kiedy organizm przestaje produkować dostateczne ilości insuliny aby obniżyć poziom glukozy we krwi następuje cukrzyca typu II.
Wrażliwość na insulinę może być bardziej związana ze stylem życia niż z wiekiem. Zdolność do odwrócenia oporności na insulinę podczas ćwiczeń fizycznych nie różni się u osób młodych lub starszych. Ćwiczenia są również zalecane osobom starszym w celu poprawy metabolizmu glukozy.
Istnieje szczególne powiązanie otyłości z opornością na insulinę, przy czym osobniki oporne na insulinę zwykle mają więcej tkanki tłuszczowej. Jest to jednak również związane ze stylem życia, ponieważ wzrost wrażliwości na insulinę może wystąpić bez utraty masy ciała. Niektóre badania określają bardziej drastyczne korzyści w uczuleniu na insulinę u osób otyłych, co prawdopodobnie wynika z gorszych statystyk wyjściowych.
Ćwiczenia aerobowe, które można utrzymywać przez dłuższy czas wydają się wpływać na poprawę oporności insulinowej poprzez zwiększenie wchłaniania glukozy do komórek. Można zwiększyć wrażliwość na insulinę, w sesji trwającej 25-60 minut (przy 60-95% VO2 max) przez 3-5 dni. Efekty można również zaobserwować po tygodniu treningu aerobowego, wykonując głównie 2 krótkie sesje po 25 minutach marszu przy 70% VO2 max.  Ograniczenie aktywności lub wzrost siedzącej aktywności może zmniejszyć wrażliwość na insulinę nawet w ciągu 2 tygodni. W dłuższym okresie rutynowe ćwiczenia aerobowe mogą wpływać korzystnie na wrażliwość insulinową.
Wrażliwość na insulinę w wyniku wysiłku fizycznego może wystąpić niezależnie od utraty wagi. Ale to nie znaczy, że ćwiczenia aerobowe nie spowodują utraty wagi. Funkcja utraty wagi wydaje się być współzależna od aktywności i diety, podczas gdy wzrost wrażliwości na insulinę może wystąpić bez zmian w diecie.
Ćwiczenia siłowe (podnoszenie ciężarów) wiąże się również ze zwiększoną wrażliwością na insulinę oraz zwiększeniem masy mięśniowej.
U osób z upośledzoną tolerancją glukozy więcej zestawów ćwiczeń jest bardziej skuteczne niż pojedyncze zestawy, a wyższa intensywność jest lepsza niż umiarkowana.
Ogólną ideą ćwiczeń jest to, że chcemy zwiększyć naszą masę mięśniową oraz wrażliwość na insulinę.
Suplementy mogą zwiększać wrażliwość na insulinę.
Suplementy mogą zwiększać wrażliwość komórek na insulinę przykładem jest resweratrol lub karnityna lub mogą hamować jak również opóźniać pobieranie węglowodanów  (katechiny zielonej herbaty i kwas chlorogenowy)
Ważne jest połączenie suplementacji z ćwiczeniami w celem polepszenia wrażliwości na insulinę.