Hipoglikemia określana jest w cukrzycy jako niski poziom glukozy we krwi, gdy stężenie glukozy we krwi spada poniżej normalnego poziomu. Glukoza która stanowi źródło energii dla organizmu pochodzi z pożywienia. Węglowodany są głównym dietetycznym źródłem glukozy : ryż, ziemniaki, chleb, tortille, kasze, mleko, owoce, słodycze to pokarmy bogate w węglowodany.
Po posiłku, glukoza wchłania się do krwiobiegu i jest przenoszona do komórek organizmu. Insulina to hormon produkowany przez trzustkę pomagający komórkom wykorzystać glukozę do produkcji energii. Jeżeli dana osoba ma w więcej glukozy niż organizm potrzebuje to nasz organizm przechowuje dodatkowe wartości glukozy w wątrobie i mięśniach w postaci glikogenu. Organizm może używać glikogenu jako źródło energii pomiędzy posiłkami. Nadmiar glukozy może zostać zamieniony na tłuszcz i magazynowany w komórkach tłuszczowych. Tłuszcz może być również używany do produkcji energii. Kiedy stężenie glukozy we krwi zaczyna spadać trzustka przestaje produkować insulinę a hormony dają sygnał wątrobie magazynującej glikogen, aby wprowadziła glukozę do krwiobiegu. Glukoza we krwi będzie rosnąć w kierunku normalnego poziomu.
U niektórych osób z cukrzycą odpowiedź glukagonu na hipoglikemię jest osłabiona i inne hormony takie jak epinefryna, zwana także adrenaliną może podnieść poziom glukozy we krwi. W cukrzycy leczonej insuliną poziom glukozy nie wraca do normy jak u osoby zdrowej.

Hipoglikemia może wystąpić nagle. Jest to zazwyczaj łagodne i można szybko temu zapobiec poprzez zjedzenie lub wypicie niewielkiej ilości glukozy. Brak reakcji z naszej strony na hipoglikemię może stanowić duże zagrożenie dla naszego życia. Ciężka hipoglikemia może prowadzić do drgawek, śpiączki a nawet śmierci.