Białko zawarte w jadzie ślimaka morskiego może w przyszłości pomóc stworzyć bardzo szybko działający rodzaj insuliny, a co za tym idzie opracować skuteczniejsze leki dla diabetyków.
Podczas swoich badań naukowcy z Uniwersytetu Utah badali jak ślimak Conus geographus (stożek geograficzny) wykorzystuje swój insulino pochodny jad aby złapać swoją ofiarę. Podczas kontaktu z jadem, ryby doznają hipoglikemii w wyniku której tracą mobilność. Badacze zidentyfikowali w jadzie białko o nazwie Con-Ins G1, działające znacznie szybciej niż ludzka insulina. Badania wykazały że białko Con-Ins G1 wiąże się z ludzkimi receptorami insuliny co daje możliwość potencjalnego zastosowania w  terapii cukrzycy. W odróżnieniu od insuliny ludzkiej ta pochodząca z jadu ślimaka, nie wymaga przemian metabolicznych, dzięki czemu jej działanie jest nieporównywalnie szybsze.