Wybierz język witryny

MATERIAŁY O CUKRZYCY

Zastosowanie fotokoagulacji laserowej

Cukrzyca jest chorobą która niesie ze sobą wiele powikłań, zalecane są ćwiczenia fizyczne oraz odpowiednia kontrola poziomu cukru we krwi aby zapobiegać tym problemom. Jednym z powikłań występujących w cukrzycy jest retinopatia cukrzycowa w której dochodzi do uszkodzenia drobnych naczyń krwionośnych w siatkówce oka i pogorszenie wzroku, a nawet ślepoty.

W dzisiejszych czasach medycyna w leczeniu retinopatii cukrzycowej stosuje zabiegi laserowe. Polegają one na zachowaniu aktualnej ostrości wzroku. Poprawa ostrości wzroku może wystąpić jedynie w niewielkim odsetku oczu poddanych temu leczeniu. Stąd ważne jest rozpoczęcie leczenia we wczesnym okresie jej rozwoju. Fotokoagulacja laserowa polega na niszczeniu mikrotętniaków, wylewów i nieprawidłowych naczyń a także obrzękłej, niedokrwionej siatkówki, która jest źródłem naczyniowych czynników wzrostu. Nawet przy intensywnych fotokoagulacjach pozostaje wystarczająca część nieuszkodzonej siatkówki do wytworzenia pola widzenia niezbędnego do orientacji przestrzennej pacjenta. To działanie podporządkowane jest utrzymaniu funkcji plamki, odpowiadającej za ostrość wzroku.  
Fotokoagulację wykonuje się laserem działającym w zakresie zielonej części widma, z możliwością nastawy ognisk przypaleń o średnicy od 100 do 1000 mikrometrów.
Leczenie prowadzi się przez specjalne soczewki kontaktowe, umożliwiające wgląd w dno oka, założone na rogówkę po uprzednim znieczuleniu oka przy pomocy kropli.
Fotokoagulacja laserowa to wiele pojedynczych błysków lasera rozmieszczonych w wybranym miejscu siatkówki. Umożliwia to ścisła współpraca pacjenta z operatorem, która jest niezbędna dla uniknięcia przypaleń w innym miejscu niż zaplanowane. Brak współpracy ze strony pacjenta, a zwłaszcza nieuzasadniony niepokój oraz z nadmierna ruchliwość głowy i ciała, utrudnia, a czasem wręcz uniemożliwia wykonanie zaplanowanych działań za pomocą lasera.
Właściwe ustawienie oka uzyskuje się dzięki różnym kierunkom spojrzenia przez pacjenta. Lekarz w trakcie zabiegu prosi o skierowanie wzroku na jakiś punkt lub patrzenie na specjalny, świecący fiksator optyczny. Niedogodnością dla pacjenta w trakcie zabiegu są oślepiające błyski, czasem niewielkie ukłucia przy stosowaniu większych energii i w określonych miejscach siatkówki.

źródło: http://www.zdroweoczy.krakow.pl/index.php?menu=2&text=2